Публікаційна етика

Normy etyczne

Redakcja czasopisma «Rehabilitation and Recreation» zachowuje pewien poziom wymagań w zakresie selekcji i akceptacji artykułów kierowanych do redakcji. Zasady te określa kierunek naukowy czasopisma oraz przyjęte w środowisku naukowym standardy jakości prac naukowych i ich prezentacji.

Redakcja wzywa do przestrzegania zasad Kodeksu Etyki Publikacji Naukowych opracowanego przez Komitet ds. Etyki Publikacji Naukowych (COPE).

Obowiązki etyczne redaktorów czasopism

Redaktor powinien bez uprzedzeń przeglądać wszystkie zgłoszone do publikacji manuskrypty, właściwie oceniając każdy manuskrypt, bez względu na rasę, religię, narodowość, stanowisko lub miejsce pracy autora (autorów).

Informacja nie może zostać opublikowana, jeśli istnieje wystarczający powód, aby sądzić, że jest to plagiat.

Wszystkie materiały przekazywane do publikacji są starannie selekcjonowane i recenzowane. Redakcja zastrzega sobie prawo do odrzucenia artykułu lub zwrotu go do dalszej korekty. Autor jest zobowiązany do korekty artykułu zgodnie z uwagami recenzentów lub redakcji.

Decyzja redakcji o przyjęciu artykułu do druku opiera się na takich cechach artykułu, jak ważność wyników, oryginalność, jakość prezentacji materiału oraz zgodność profilu czasopisma. Manuskrypty mogą zostać odrzucone bez recenzji, jeśli redaktor uzna, że nie pasują do profilu czasopisma. Przy podejmowaniu takich decyzji redaktor może zasięgać opinii członków kolegium redakcyjnego lub recenzentów.

Obowiązki etyczne autorów

Autorzy powinni upewnić się, że napisali całkowicie oryginalne artykuły, a jeśli autorzy wykorzystali pracę lub słowa innych osób, to zostały one odpowiednio ujęte w cudzysłowy lub cytaty.

Zgłoszenie identycznego artykułu w więcej niż jednym czasopiśmie jest uważane za nieetyczne i niedopuszczalne.

Artykuł powinien mieć strukturę, zawierać wystarczającą liczbę linków i być zaprojektowany zgodnie z wymaganiami.

Nieuczciwe lub celowo nieprawdziwe stwierdzenia w artykule stanowią postępowanie nieetyczne i są niedopuszczalne.

Autor korespondujący z redakcją musi upewnić się, że wszyscy współautorzy przeczytali i zaakceptowali ostateczną wersję artykułu oraz wyrazili zgodę na jego publikację.

Autorzy artykułów ponoszą pełną odpowiedzialność za treść artykułów oraz za sam fakt ich publikacji. Redakcja nie ponosi żadnej odpowiedzialności wobec autorów za ewentualne szkody spowodowane publikacją artykułu. Redakcja ma prawo usunąć artykuł w przypadku stwierdzenia, że w toku publikacji artykuł naruszył czyjeś prawa lub ogólnie przyjęte normy etyki naukowej. Redakcja informuje autora o fakcie usunięcia artykułu.

Obowiązki etyczne recenzentów

Redakcja przestrzega metody podwójnej ślepej recenzji, aby zapewnić obiektywną ocenę manuskryptów.

Ponieważ recenzja manuskryptów jest niezbędnym etapem procesu publikacji, a co za tym idzie, wdrażania metody naukowej jako takiej, każdy naukowiec jest zobowiązany do wykonania pewnej pracy nad recenzją.

Jeżeli wybrany recenzent nie jest pewien czy jego kwalifikacje są adekwatne do poziomu badań przedstawionych w manuskrypcie, musi niezwłocznie zwrócić manuskrypt.

Recenzent powinien obiektywnie ocenić jakość manuskryptu, przedstawioną pracę eksperymentalną i teoretyczną, jej interpretację i prezentację oraz stopień, w jakim praca spełnia wysokie standardy naukowe i literackie. Recenzent powinien szanować niezależność intelektualną autorów.

Recenzenci powinni odpowiednio wytłumaczyć i uzasadnić swoje opinie, tak aby redaktorzy i autorzy mogli zrozumieć, na czym opierają się ich komentarze. Każdemu stwierdzeniu, że obserwacja, wniosek lub argument zostały już opublikowane, musi towarzyszyć odniesienie.

Recenzent powinien zwrócić uwagę redaktora na wszelkie znaczące podobieństwa między tym manuskryptem a jakimkolwiek opublikowanym artykułem lub jakimkolwiek manuskryptem przesłanym w tym samym czasie do innego czasopisma.

Recenzenci nie powinni wykorzystywać ani ujawniać niepublikowanych informacji, argumentów lub interpretacji zawartych w tym manuskrypcie, chyba że autor wyrazi na to zgodę.

Wszystkie manuskrypty są wstępnie recenzowane przez redaktorów w celu oceny ich przydatności do tematyki i wymagań czasopisma.

Nadesłane manuskrypty przesyłane są do recenzenta (jednego z członków redakcji, specjalisty w danej dziedzinie). Manuskrypt jest poddawany podwójnej ślepej recenzji: ani autorzy, ani recenzenci nie znają się nawzajem.

Procedura recenzyjna ukierunkowana jest na jak najbardziej obiektywną ocenę treści artykułu naukowego, stwierdzenie jego zgodności z wymogami czasopisma oraz zapewnia kompleksową analizę zalet i wad artykułu.

Recenzent stwierdza, że wskazane jest opublikowanie artykułu, wskazując główne braki artykułu (jeśli występują), a także wniosek o możliwości publikacji: „zalecany”, „polecany z poprawieniem tych braków” lub „niewskazany".

Najczęstsze powody odmowy publikacji artykułu to:

– zła lub źle ustrukturyzowana publikacja;

– brak nowości naukowej;

– artykuł ma za mało faktycznych odniesień do źródeł literackich;

– artykuł zawiera teorie, koncepcje lub wnioski, które nie są w pełni poparte danymi, argumentami lub informacjami;

– artykuł ma słabą jakość językową.

Decyzja jest przekazywana autorowi (autorom). Artykuły do korekty są wysyłane do autora (autorów) wraz z tekstem recenzji zawierającym szczegółowe wytyczne dotyczące poprawiania artykułu.

Poprawiona wersja artykułu jest przesyłana do ponownej recenzji. W przypadku wyniku negatywnego artykuł zostaje odrzucony i nie podlega dalszej recenzji.

Redakcja nie podejmuje dyskusji z autorami odrzuconych artykułów.