FOBIA STARTOWA A POZIOM OPTYMIZMU U DZIECI TRENUJĄCYCH PŁYWANIE SPORTOWE PHOBIA STARTER AND LEVEL OF OPTIMISM IN CHILDREN WHO PRACTICES SPORTS SWIMMING
Abstrakt
Celem badań było przedstawienie zależności pomiędzy przeżywaniem fobii startowej, a poczuciem optymizmu u dzieci trenujących pływanie sportowe oraz sprawdzenie zależności pomiędzy wiekiem badanych zawodników i ich płcią. Do badania użyto Testu Mobilizacji Przedstartowej oraz Kwestionariusza Stylu Atrybucji. Testy zostały przeprowadzone na grupie 23 zawodników w wieku od 13 do 14 lat (14 dziewczynek i 9 chłopców), trenujących pływanie sportowe w klubie UKS Żabianka Gdańsk. Badania wykonane podczas startu w zawodach pływackich w ramach Ligi Województwa Pomorskiego. Ankiety zostały wypełnione przez każdego z zawodników bezpośrednio przed startem. Wyniki badań wskazują, że istnieją zależności pomiędzy przeżywaniem fobii startowej, a poczuciem optymizmu oraz wiekiem i płcią badanych. Stwierdzono, że zawodnicy, którzy kierowali się optymistycznym stylem atrybucji bardziej przeżywali fobię startową, a badani chłopcy słabiej odczuwają fobię startową niż dziewczynki. Wraz z wiekiem badanych, maleje poziom odczuwania fobii startowej. Ponadto dziewczynki mają bardziej optymistyczny styl atrybucji niż chłopcy, a wraz z wiekiem badanych, wzrasta poziom optymizmu.
The purpose of the study was to show the relationship between experiencing starter phobia and optimism in children who practice sports swimming and to examine the relationship between the age of tested athletes and their sex. Two Pre-Mobility Test and Attribution Style Questionnaire were used for the study. The tests were conducted on a group of 23 athletes aged 13 to 14 (14 girls and 9 boys), who practiced sports swimming in the club ŻBS Żabianka Gdansk. Studies made during the start of swimming competitions within the League of the Pomeranian Region. Surveys were filled out by each competitor immediately prior to take-off. The results indicate that there is a correlation between survival of startup phobia and optimism and age and sex of the respondents. It was found that the athletes who were guided by the optimistic style of attribution were more likely to have had a runaway phobia, and the surveyed boys were less likely to have a runaway phobia than girls. As the age of the subjects decreases, the level of phobia is reduced. Moreover, girls have a more optimistic style of attribution than boys, and with age, the level of optimism increases.Bibliografia
Czapiński J., Wartościowanie – Efekt negatywności, o naturze realizmu, Wrocław, 1988.
Doroszewski W., Słownik języka polskiego t. 5-11, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1963.
Graczyk M., Psychologiczne aspekty treningu i walki sportowej, COS Warszawa, 2012.
Karageorghis C. I., Terry P.C., Psychologia dla sportowców, Inne Spacery, 2014
Lipowski M., Dziecko w sporcie, AWF Gdańsk, 1999.
Łuszczyńska A., Psychologia sportu i aktywności fizycznej. Zagadnienia kliniczne, PWN Warszawa, 2011.
Moczulska J., Zaradne dziecko zostaje optymistą, [w:] Gazeta edukacyjna dla refleksyjnych pedagogów, Kraków, 2009.
Polman R., Rowcliffe N., Borkoles E., Levy A., Precompetitive State Anxiety, Objective and Subjective Performance, and Causal Attributions in Competitive Swimmers, Pediatric Exercise Science, Vol. 19.
Rychta T., Zachowania celowe w sporcie a osobowość, PTNKF Warszawa, 2007.
Seligman M., Jak zmienić swoje myślenie i swoje Zycie, Media Rodzina Poznań, 1990.
Seligman M., Optymizmu można się nauczyć, Media Rodzina Poznań, 1990.
Seligman M., Optymistyczne dziecko, REBIS Poznań, 1997.
Seligman M., Pełnia życia, Media Rodzina Poznań, 2011.
Turksoy A., The determination of the competitive state anxiety levels of the male basketball players, International Journal of Academic Research, Vol. 5, 2013.
Zimbardo P., Psychologia i życie, PWN Warszawa, 1999.
